zaterdag 2 juli 2011

Daar zijn we dan.

Nou we zijn ondertussen gearriveerd. Het programma is aardig druk, dus vandaar dat we nu pas een berichtje plaatsen. Ik zal proberen vaker iets van ons te laten horen. Naast deze weblog hebben we ook nog een team weblog, deze is: zaaiendeachttien.blogspot.com

We zijn dus gearriveerd. We wonen in een kostschool (het is hier nu schoolvakantie dus de kostschool is leeg). 's Ochtens helpen we mee met een holiday club. Dit is een programma voor kinderen die vakantie hebben. Het programma bestaat uit: aanbidding, een kort preekje, spelletjes en uiteindelijk een lunch. De kinderen die er komen zijn voornamelijk wezen uit de township. Afgelopen week hebben we vooral mee gekeken. Aankomende week gaan wij het programma verzorgen. Hierbij zullen we hulp krijgen van locale luitjes. Afgelopen week waren het kinderen van basisschool leefdtijd en komende week zullen er kinderen van middelbare school leefdtijd komen. Deze kinderen zullen ook beter engels kunnen, dus dan kunnen we gewoon met ze communiceren.

Woensdag ochtend hebben we voor alle kinderen mogen bidden. Dat was erg mooi om te doen. Alle kinderen waren erg gretig om gebed te ontvangen. Op deze manier komen we een beetje als vader en moeder figuren voor ze fungeren. Het is duidelijk dat de kinderen geen ouders hebben en dat ze niet echt in de gelegenheid zijn om lekker kind te zijn. Ze laten je heel makelijk dichtbij komen (om te troosten bijvoorbeeld) en ze hebben weinig nodig om zich te vermaken.

Deze week heb ik 's middags geholpen bij het schilderen van een creche in de sloppenwijk. Het heet een creche, maar het is niet veel meer dan een hokje van ongeveer 3 bij 3 met wat kleedjes op de grond en een paar speeltjes. Eigenlijk denk ik dan: met een nieuw laagje verf is het nog steeds een krot. Maar ja we hebben in ieder geval laten zien dat we geven om deze mensen en dat we ze de moeite waard vinden om voor ze te klussen. Als je door zo'n sloppenwijk rijdt dan is de nood overduidelijk en lijkt het hopeloos om er wat aan te doen (de druppel op de gloeiende plaat). Maar tegelijkertijd zie je ook hoe men daar op relatie gericht is en iedereen je groet en vriendelijk is.

Nou dat is hem weer even voor nu. We hebben nog genoeg te melden, maar dat komt nog wel. Geniet van de mooie plaatjes.

Groeten Jesse

Suuz en Mirjam spelen met de locals

Wat een mooi land is het toch

Suuz zorgt voor het proviand

Jesse in actie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten