Weer in het land

Zo, we zijn weer in Epe. Zaterdag hebben we een zogenaamde reporting service. Tijdens deze dienst vertellen we wat over wat we allemaal gedaan hebben. Deze dienst begint om 14:30 en vindt plaats op Mussenkampseweg 32 in Heerde. Dit is dus een andere locatie als de uitzegendienst was.


Zaterdag na de dienst zijn we ontslagen en gaan we weer naar huis.


Groeten Jesse

nog even een berichtje

Hoi allemaal. Morgen vertrekken we weer naar Durban. Daar zullen we nog een week verblijven om vrijdag te vertrekken.

Volgende week zal in het teken staan van evalueren en een beetje vakantie. Waarschijnlijk zullen we niet echt meer in de gelegenheid komen (of de moeite nemen) om nog een berichtje te plaatsen, maar we zijn ook al weer bijna thuis. We zijn er ook wel aan toe om weer naar huis te gaan. Het constant leven met een groep (dicht) om je heen kost aardig wat energie. Dus we kijken uit naar de rust van thuis. Maar het avontuur was zeker de moeite waard. Volgende week even goed nadenken over wat de outreach ons geleerd en gebracht heeft.

Tot straks :)
Groeten Jesse

Hoi hoi allemaal!

Jesse heeft inderdaad gesurfd. Het water is wel koud en zout. En het resulteert ook wel in spierpijn, maar hij kan al wel een beetje op zijn plank staan, hihi.

De afgelopen week zijn we een paar keer de sloppenwijk ingegaan met de pastor van Victory 4 all. Hij gaat alle ouders, meestal alleen moeders of oma’s,  van de leerlingen van de V4A school af. We wassen hun voeten en bidden met ze en daarna krijgen ze een nieuw paar schoenen. Het idee is dat we dienen zoals Jezus dat deed en ze zo wat kunnen laten zien van Jezus’ liefde. Voor ons is het geheel toch wel bizar. Eerst loop je door een vieze, modderige, stinkende wijk met overal wilde honden en afval. Sommigen mensen hebben golfplaathutjes, anderen hebben stenen huisjes. In huis is alles klein en zanderig, maar de mensen zijn heel vriendelijk. Dan komt er ergens een teil vandaan en wordt aan de buren gevraagd of ze een emmertje water willen verwarmen boven het vuur. Als dat eenmaal warm is gaat het in de teil en wordt er een kapotte stoel bij gezet. En dan komen de voeten… De vrouwen hebben ontzettend grote voeten! Mijn maatje veertig is er niets bij! De voeten zitten vol met littekens en zijn hard van het eelt. En dan wassen maar. Slik! Sommige vrouwen vinden het ontroerend, andere vinden het grappig. Dan komen de schoenen. Eerst alle veters los en de schoen een beetje uitduwen. Daarna de voet erin proppen. De vrouwen zijn er erg blij mee ookal zijn de gymschoenen alles behalve charmant ;). Het bidden gaat in Engels, Nederlands en xkhoza.

Vanmiddag mag ik hier voor de tweede keer het kinderprogramma doen. De vorige keer hebben we het over de Goede Herder gedaan. Er zouden 50 kids komen, en waren er uiteindelijk 70. Vandaag zouden er misschien meer komen, dus we gaan uit van 100. Het onderwerp is het verhaal van de vijf broden en 2 vissen. Dus vanmorgen hebben meteen maar wat bolletjes gekocht om uit te delen.

Jesse mag bij het tiener programma de aanbidding leiden. Het gaat niet altijd helemaal soepeltjes; de liedjes die de tieners kennen, kent Jesse niet en andersom. Gelukkig vindt hij het leuk om te doen en geeft het niet dat hij voor aap staat.

Liefs suuz

 

Suuz probeert ook een paar danspasjes mee te doen

 

Jesse en Mirjam op hun zondagse best

Weer onze draai zien te vinden

Hoi luitjes. Het is alweer veel te lang geleden. Dat heeft alles te maken met het feit dat we vorige week geen internet hadden en dat we de afgelopen dagen bij moesten komen van onze busreis (over de busreis kan je lezen op: zaaiendeachttien.blogspot.com).

We zitten nu in Jeffrey's Bay. Dit schijnt de surf plek te zijn. Dus dat heb ik natuurlijk meteen even getest (zie foto). De golven zijn niet heel erg hoog en dat schijnt uitzonderlijk te zijn. Maar prima golven om weer eens te oefenen.

We hebben nog wat moeite om onze draai hier te vinden. De kinderen zijn ook behoorlijk onrustig. We hebben de afgelopen drie weken ook niet veel stil gezeten en dat betaald zich nu terug. Verder zijn we een beetje aan het kijken wat voor werk we hier kunnen doen. We zullen waarschijnlijk samenwerken met victory 4 all (http://www.victory4all.com/). Deze organisatie houdt zich bezig met de kinderen uit de sloppenwijken.

De accomodatie hier is wel lekker. We hebben als gezin ons eigen appartementje en het is heerlijk ons met z'n vieren te ontbijten en te lunchen.

Morgen jarig, dus dan gaan we lekker taart eten en kijken of we nog een keertje kunnen surfen.
Groeten Jesse

Ziet er wel stoer uit, he (de indrukwekkende golven missen alleen nog).

Zingen, preken en de straat op.

Deze week mochten wij als hollanders het programma op de holiday club verzorgen. De afgelopen drie dagen bestond dat programma uit: aanbidding (een paar liedjes zingen), een kort preekje (ong 15 min), het onderwerp van de preek bespreken in kleine groepjes en een aantal spel activiteiten. Het was een hele organisatie en natuurlijk ging het niet volgens schema, maar we hebben kunnen doen wat we van plan waren en we hebben contact kunnen maken met (sommige van) de kinderen.

Dinsdag mochten suuz en ik de preek verzorgen. Het ging over Jezus als koning. Over hoe we steeds de keuze hebben of we onze eigen wil doen of dat we Gods wil zoeken en doen. Ik heb het theorie gedeelte gedaan en Suuz heeft het voorbeeld van Jona verteld. We konden elkaar mooi aanvullen.
Ik mocht elke ochtend het zingen begeleiden met gitaar. Het is leuk om daar mee te oefenen. Zingen en spelen gaat wel goed, maar ik merk dat het veel helpt als ik de liedjes goed ken en het liefst dat ik ze uit mijn hoofd weet.

Vanochtend zijn we de (krotten)wijk Amaoti in geweest. Dit is de wijk waar de kinderen wonen. We zijn al zingend en biddend met onze troep kinderen rond gelopen. Een van de leiders van de organisatie die de holiday club verzorgt heeft de mensen op geroepen om te stoppen met geweld en God te zoeken en samen met Hem de gemeenschap te herstellen. Aan de hand van die oproep kwamen er een aantal mensen naar ons toe en we mochten daar voor bidden. Echt mooi om te zien hoe gretig men is. Dat is ook niet heel verwonderlijk aangezien het leven hopeloos is en ze wanhopig zijn om daar aan te ontsnappen. We hebben ook mogen zien hoe God een doof en stom jongetje heeft genezen.

Het is geweldig om hier in dit practhtige land te zijn en zoveel te zien van wat God aan het doen is en wat Hij nog van plan is. Verder doen we lekker veel dingen die we anders niet zouden doen en mogen we op die manier onze talenten ontwikkelen.

Groeten Jesse

In optocht door de wijk (Amaoti)

Bidden in de wijk

Daar zijn we dan.

Nou we zijn ondertussen gearriveerd. Het programma is aardig druk, dus vandaar dat we nu pas een berichtje plaatsen. Ik zal proberen vaker iets van ons te laten horen. Naast deze weblog hebben we ook nog een team weblog, deze is: zaaiendeachttien.blogspot.com

We zijn dus gearriveerd. We wonen in een kostschool (het is hier nu schoolvakantie dus de kostschool is leeg). 's Ochtens helpen we mee met een holiday club. Dit is een programma voor kinderen die vakantie hebben. Het programma bestaat uit: aanbidding, een kort preekje, spelletjes en uiteindelijk een lunch. De kinderen die er komen zijn voornamelijk wezen uit de township. Afgelopen week hebben we vooral mee gekeken. Aankomende week gaan wij het programma verzorgen. Hierbij zullen we hulp krijgen van locale luitjes. Afgelopen week waren het kinderen van basisschool leefdtijd en komende week zullen er kinderen van middelbare school leefdtijd komen. Deze kinderen zullen ook beter engels kunnen, dus dan kunnen we gewoon met ze communiceren.

Woensdag ochtend hebben we voor alle kinderen mogen bidden. Dat was erg mooi om te doen. Alle kinderen waren erg gretig om gebed te ontvangen. Op deze manier komen we een beetje als vader en moeder figuren voor ze fungeren. Het is duidelijk dat de kinderen geen ouders hebben en dat ze niet echt in de gelegenheid zijn om lekker kind te zijn. Ze laten je heel makelijk dichtbij komen (om te troosten bijvoorbeeld) en ze hebben weinig nodig om zich te vermaken.

Deze week heb ik 's middags geholpen bij het schilderen van een creche in de sloppenwijk. Het heet een creche, maar het is niet veel meer dan een hokje van ongeveer 3 bij 3 met wat kleedjes op de grond en een paar speeltjes. Eigenlijk denk ik dan: met een nieuw laagje verf is het nog steeds een krot. Maar ja we hebben in ieder geval laten zien dat we geven om deze mensen en dat we ze de moeite waard vinden om voor ze te klussen. Als je door zo'n sloppenwijk rijdt dan is de nood overduidelijk en lijkt het hopeloos om er wat aan te doen (de druppel op de gloeiende plaat). Maar tegelijkertijd zie je ook hoe men daar op relatie gericht is en iedereen je groet en vriendelijk is.

Nou dat is hem weer even voor nu. We hebben nog genoeg te melden, maar dat komt nog wel. Geniet van de mooie plaatjes.

Groeten Jesse

Suuz en Mirjam spelen met de locals

Wat een mooi land is het toch

Suuz zorgt voor het proviand

Jesse in actie

bijna weg

Over 20 min vertrekt onze bus.

teambuilding

Deze week zijn we druk bezig met teambuilden. De groep waarmee we naar Zuid Afrika gaan is bezig een team te worden! Zoals al eerder vermeld zijn we dus met 4 families: 8 volwassenen en 10 kinderen. Hartstikke gezellig dus.

We worden deze week geleidt door een gezin uit Zweden. Zij laten ons allemaal spannende dingen doen zoals krattenstapelen, abseilen en evenwichtsbalk lopen op 6 meter hoog. Maar ook ingewikkelde spellen waarbij we moeten overleggen of zelfs niet eens mogen overleggen. Dit creëert natuurlijk grote verwarring, veel plezier en uiteindelijk nog best goed resultaat. Een spel van vanmiddag was bijvoorbeeld: allemaal een blinddoek op en we mochten ook niet praten. Ieder kreeg een nummer in zijn oor gefluisterd en zo moesten we een rij vormen van laag naar hoog. Communiceren gebeurde door duwen, trekken en vingers voelen. Zo merk je dat praten toch wel fijn is J. Uiteindelijk is het heel goed gegaan. Hebben we een mooie rij gevormd en hadden we maar 1 fout.

In het teambuilden worden de kinderen ook betrokken. Gister hebben we met ze krattengestapeld en kabelbaan geroetjst. Onze dappere Mirjampie heeft ook bovenop de kratten gestaan (wel gezekerd aan een touw) en daar was ze later toch wel trots op. De dappere meid!

Ondertussen beginnen we een hecht team te krijgen waarbij we ons veilig genoeg voelen. Met deze mensen durf ik wel op outreach! Hieronder twee foto’s: een teamfoto en een foto van wat kinders in actie (rechts vooraan zit Mirjam en Tamar speelt op de achtergrond).

Deze week was wel erg vermoeiend. Vanavond is de eerste avond vrij. En ook nu moeten we eigenlijk wat huiswerk doen en opruimen en schoonmaken. We hadden ’s middags ook teambuilden , dus onze werktaken hoeven we niet te doen. Vandaag heeft het ontzettend hard geregend en dat maakt dat het nog wat vermoeiender is. Afgelopen weekend zijn we voor het eerst en voor het laatst weg geweest: we hebben twee nachtjes bij Jesses ouders gelogeerd. Dit was wel even lekker.

Aankomend weekend is ons laatste weekend voordat we vertrekken. Zondagmiddag zal er een uitzenddienst zijn van onze hele dts, drie teams. We vinden erg leuk als jullie ook komen. Om 14:00 zal er koffie zijn en om 14:30 start de dienst. Het adres is Zwarteweg 10, Heerde.

Volgende week vrijdag zullen we om 16:00 vanuit Epe met een busje vertrekken. We rijden eerst naar Dusseldorf en vanaf daar pakken we het vliegtuig, via Dubai, naar Durban. Zondag, tijdens de uitzenddienst, zullen we iets meer vertellen over onze groep en wat we gaan doen ;). Hopelijk tot dan!

Suuz  

Europa en een aantal data

Twee weken geleden hadden we meneer Jeff Fountain als spreker in onze school. Hij is veel bezig met Europa. Hij maakte voor mij duidelijk dat er hoop is voor Europa. Ik kwam er achter dat ik eigenlijk Europa en Nederland had afgeschreven en dat ik het idee had dat het alleen maar bergafwaarts zou gaan op dit continent. Jeff liet heel goed zien dat we als christenen geroepen zijn om Gods Koninkrijk te vestigen en dat dat Koninkrijk relevant is voor alle facetten van de maatschappij. Die week heeft God me laten zien dat er ook nog genoeg te doen is in Nederland (en Europa). Dat we een hoopvolle boodschap hebben voor Nederland en Europa. Dus wie weet blijven we uiteindelijk dichter bij huis.

We hebben echter nog geen idee van wat we na de dts gaan doen. We komen wel allerlei mooie dingen tegen en dingen waar we enthousiast over worden, maar nog niet echt dingen waarvan we duidelijk allebei denken dat het iets voor ons is. Maar ja we hebben ook niet direct haast. Voorlopig zitten we hier (en straks in Zuid-Afrika) en mogen we er uithalen wat er in zit en lekker genieten van elkaar en van God.

Nog 2 data die ik wilde door geven zijn:
Op 19 juni 14:30-16:00 is er een uitzegenings/uitzwaai dienst. Dan is er een soort van kerkdienst waarbij jullie ons gedag kunnen zeggen.
Op 27 aug 14:30-16:00 is er een raportage dienst. Tijdens deze dienst zullen we verslag doen van wat we hebben mee gemaakt op de outreach en kunnen jullie ons weer welkom heten in Nederland.

Dat is hem weer even voor mij.
Groeten Jesse

hakkelen en stamelen

Het was gister avond inderdaad hakkelen en stamelen. Als eerst ging ik met twee anderen naar het station. Toen we daar aankwamen zag ik iemand in een snackbar staan die er enigszins dakloos uitzag. Ik had het idee dat God zei dat ik hem wat te eten aan moest bieden. Daarvoor moest ik eerst even langs de pin-o-maat, want ik had geen contant geld mee. Vervolgens stapte ik, met mijn stoute schoenen aan, op de meneer af en vroeg of er al eten voor hem onderweg was. Het antwoord was: "nee". Vervolgens vroeg ik of hij dan wat te eten wilde. Wederom een: "nee". Hmm, ok. Nou ja ik had zelf ook geen trek dus ben ik maar weer verder gelopen. God, was dit een grapje, of heb ik het verkeerd begrepen?! :)

Ik heb nog even in de buurt van het station gelopen met mijn ziel onder de arm. Ik had geen idee wie ik zou moeten aanspreken en wat ik dan zou moeten zeggen. Uiteindelijk ben ik maar weer terug gegaan naar de rest van de groep. Daar aangekomen werd ik door Suuz aan een marktkoopman voorgesteld. (Suuz was daar lekker aan het schilderen en was aan de praat geraakt met een marktkoopman) Deze marktkoopman heft me de rest van de avond aan de praat gehouden. Dat was op zich wel aardig. Elke keer als we iets over Jezus zeiden dan begon hij een verhaal over dat het niet uitmaakt wat je gelooft zolang je maar oprecht bent. Wat dat betreft schoot het dus niet heel erg op, maar we konden in ieder geval even een luisterend oor bieden.

Achteraf bedenk je natuurlijk allerlei mooie dingen die je had kunnen zeggen, maar ja daar heb je niet veel meer aan. De rest van het werk laten we maar aan God over. We hebben iemand in ieder geval weer een goede ervaring met christenen bezorgd. En natuurlijk hebben we zelf ook weer wat geleerd. Achteraf besefte ik hoeveel leegte er is bij die marktkoopman en in Nederland in het algemeen. Elke dag in de weer om een boterham op de plank te krijgen en hopen dat je kinderen het beter krijgen dan jij. Verder is er weinig om voor te leven. Terwijl er een leven in rijkdom en vreugde bij God is.

Groeten Jesse

Open dag en onze eerste evangelisatie actie

Morgen avond gaan we een evangelisatie actie doen in Apeldoorn. Normaal gesproken zijn dit dingen voor mij, die ik vooral uit plichtsbesef doe. Deze keer heb ik er echter zowaar zin in. De afgelopen weken zo veel mooie dingen geleerd over wie God is en wie wij zijn in Hem dat ik zin heb om daar wat van door te geven. Deze week gaat het over zending en evangelisatie dus vandaar dat we er ook maar meteen een praktijk ervaring tegenaan gooien. Ik heb geen idee van wat voor vorm het gaat aan nemen, maar ik verwacht dat God mooie dingen gaat doen morgen avond. Verder verwacht ik dat het voor ons hakkelen en stamelen wordt, maar daarvoor zitten we op school :)

Verder is er volgende week een open dag van de DTS. Donderdag 26 mei mag je een dagje mee kijken. Deze open dag is voor als je interesse hebt om ook een keer een dts te doen of als je gewoon eens wilt meemaken wat wij hier nu eigenlijk doen. Zie de flyer hieronder voor meer praktische info. Als je gaat komen de 26ste dan horen we dat graag.

Ik hoop vrijdag wat te melden over wat we donderdagavond meegemaakt hebben.

Groeten Jesse

Outreach en Gods liefde

Hoi lezers, de outreach locatie is bekend!

We gaan naar Zuid-Afrika. Eerst 3 weken in Durban en daarna 5 weken in jeffrey’s Bay. Er gaan nog 2 student gezinnen met ons mee, er is nog een familie mee als leiding en er gaat nog een dame mee om zich over de kinderen te ontfermen. In totaal zitten we dan met 9 volwassenen en 10 kinderen. Ze zijn nog bezig met het tickets boeken en de huisvesting regelen, dus over de kosten hebben we nog geen info.

Afgelopen week ging het over het karakter van God. Het ging er over dat God liefde is. Op zich niet iets wat ik nog niet eerder heb gehoord, maar deze keer lande het echt. Voorheen was God in mijn beleving naast liefde ook rechtvaardigheid, maar afgelopen week werd duidelijk dat Gods rechtvaardigheid een gevolg is van Zijn liefde. De uitdaging is om te geloven dat God liefde is en daarna pas op de omstandigheden te zien. Terwijl ik geneigd ben om vanuit de omstandigheden te beredeneren wat het karakter van God is. Ook hoop ik te gaan leren om niet zelf mijn eigen belangen te behartigen maar dat ik dat aan God over ga laten. God kan dat veel beter en Hij geniet er van om te geven.

Dat is em weer even voor nu.

Bedankt voor alle kaartjes.

Groeten Jesse

twee keer raak!

Jahaa, het is zo ver! Twee keer raak.
Vandaag hebben we een hert gezien. In het bos. Het was een kleintje, maar een echte. Bruin, met een witte bibs :).
En een paar dagen geleden, zijn we 's avond op zwijnenjacht geweest. En jesse heeft het niet gezien, maar ik heb echt iets weg zien rennen. Het was dik en rond en laag. Het kan niet missen. We wisten dat d'r een zwijn moest zitten, want anderen hadden hem echt gezien, en we hoorden hem ritselen. Dus ik geloof dat ik hem kan afstrepen.
Wie weet wat er nog meer rondloopt...

Trots en het avondmaal

Hoi mensen, de afgelopen week ging het over het kruis en discipelschap. Waarschijnlijk kunnen jullie je net zo weinig voorstellen bij dit onderwerp als wij aan het begin van de week. Wat er voor mij deze week uit sprong was het feit dat bekering een levensstijl is. Ik ontdekte dat ik nog behoorlijk trots was. Ik ben veel bezig met mezelf vergelijken met anderen en ik merkte dat ik stiekem het idee heb dat ik zelf moet zorgen dat ik mijn bestemming bereik. Deze week ontdekte ik dat ik wel geloof dat God een bestemming voor mij heeft, maar dat ik vervolgens het idee heb dat ik zelf moet zorgen dat ik die bestemming bereik. Deze hele dts ben ik ook een beetje in gegaan met het idee dat ik hierdoor zal ontdekken wat Gods bestemming voor mij is. Vervolgens kan ik dan een plan gaan maken om deze bestemming te bereiken. Deze redenering heb bij het kruis kunnen brengen.

Afgelopen vrijdag hebben we avondmaal gevierd. Terwijl ik het brood at dacht ik bij elke kauw: “Vanwege mijn trots en ik-gerichtheid moest Jezus sterven.” Ik was me heel bewust van het feit dat ik er mede verantwoordelijk voor was dat Jezus gekruisigd is. Dit zorgt er voor dat je je heel klein voelt. Tegelijkertijd heb ik mogen ontdekken dat vergeving vrij maakt. Als ik die vrijheid dan mag ontvangen dan wens ik dat iedereen toe, ik krijg dan ook steeds meer zin om ook anderen te mogen vertellen van wat Jezus voor ons gedaan heeft.

Groeten Jesse

luizen en andere dieren

hoi hoi,
jaaa er zijn luizen geconstateerd... Afgelopen weekend bleek dat een aantal kinders onder zaten. En natuurlijk voel je dan overal kriebel! Dus massaal aan de luizenkammetjes en zelfs preventieshampoo. Dan sta je met preventieshampoo in je haar onder de douche en is de douche koud, aaaahhh. Twee dagen later heeft ook 'e'en van de chreche mensen het. Dus  nu gaan alle jassen in zakken, en kammen we de kinderen elke avond.
Verder hebben we nog geen zwijn gezien, maar wel een eekhoorn! Jaha, die zie je in Rijswijk niet. Mirjam was er erg van onder de indruk :). Morgen willen we naar de apenheul gaan. En volgens mij hebben ze daar in het park ook zwijntjes, dus wie weet.

Afgelopen week hebben we intensief les gehad over de Heilige Geest en de gaven van de Heilige Geest. Het was echt super interessant. Veel dingen had ik al wel gehoord, maar snapte ik toch niet helemaal. Vragen over bepaalde bijbelteksten, over waarom geen Nederlands maar tongentaal, en waarom handen opleggen.
We moeten elke week een bijbelvers uit ons hoofd leren. En we worden nog overhoord ook! Natuurlijk dikke grappen over welke vertaling, het boek, de nbv, of de suuzbijbel :). Daarnaast nog ander huiswerk zoals boeken lezen en verslagen schrijven.

Het eten is erg lekker. Er wordt elke middag voor ons gekookt. Dus ik mis het koken wel een beetje. savond eten we een broodje op onze kamer. Gezellig met z'n viertjes. Dat vinden de meiden ook wel fijn. Tamar heeft ondertussen een tand gekregen, dus die heeft wat onrustig geslapen. Maar gister en vandaag was ze weer vrolijk.

Fijn weekend allemaal!
liefs suuz
Mirjam op de trampoline met een aantal kids.
 Kleine tamartje. Ik kan hem nog niet draaien :)
 Onze eigen huiskamer. Gezellig he!

Daar zijn we dan…

Zo!

Na twee dagen verhuizen zijn we geland op Heidebeek (de plek van de dts, Heerde). En dat was allemaal niet zo makkelijk… Toen we hierheen reden hebben we drie kwartier rond gereden door het dorp voordat we het eindelijk konden vinden. Blijkbaar kan ik toch niet zo goed kaartlezen :).

Nadat we kort de tijd kregen om uit te pakken (mede omdat we dus een uur te laat aankwamen), begonnen we meteen met introducties en kennismakingen. We zitten hier met 6 gezinnen, twee stelletjes en een aantal vrijgezellige dames. En natuurlijk lijkt iedereen op elkaar, dus nu op dag twee ken ik nog steeds niet iedereen.

Het is algemeen bekend dat hier wilde zwijnen zitten, het grasveld hiervoor is helemaal omgeploegd. Vanmorgen werden we rond zonsopgang wakker. Dus ik sprintte naar het raam om ze die knorries te zien, maar helaas… Later hoorde ik dat iemand, twee ramen verder zit, ook naar buiten heeft gekeken rond de zelfde tijd en ze weldegelijk heeft gezien! Morgenochtend maar nog eens proberen.

Vandaag hebben we wat introductielessen gehad. Daarnaast hebben we gezongen en voorbede gedaan. De kinders zijn drie uur naar de opvang geweest en we hebben voor de lunch aardappels met boontjes en worst op. Al met al is het allemaal vooral heel erg nieuw en daardoor best vermoeiend. Toch is de groep gezellig (we zijn vanmiddag ‘met de meiden’ naar de supermarkt geweest, jahaaa). Vanaf volgende week staat het programma van de school gewoon vast en zal het daardoor wat minder vermoeiend zijn.

De kindertjes vinden het ook allemaal wat raar. Vooral het verhuizen was niet echt te begrijpen voor ze. We hebben hier wel twee mooie kamers met een deur ertussen (de mooiste kamer van het hele gebouw!), dus dat voelt nu wel als een thuisje, ook voor de kindjes. Het slapen gaat ook prima, gelukkig. En we worden ’s ochtends wakker door de vogeltjes :). Maar de tram missen we nu al…

Suuz (ook namens Jesse)

voorbereidingen

Nog anderhalve week te gaan... 
We zijn druk bezig met de voorbereidingen en dan vooral kleine dingetjes. Fietslichten maken, draagzak maken, voorraadkast leegeten, foto's inplakken, adreswijzigingen en zo nog wat verder. 
Gek genoeg zijn alle grote dingen al aan het rollen. De onderhuur is geregeld, Daniel komt in ons huisje te wonen. We hebben onze vaccinaties gehad (ik moet er nog een over twee weken) en we hebben al wat rotzooi opgeruimd. 


Vandaag hoorden we dat we al 6825 euro hebben gekregen! Dit betekend dat we sowieso kunnen beginnen met de lesfase van de dts. Super cool! Het is zo bizar om te zien hoe God dit allemaal regelt. Natuurlijk had ik gehoopt dat het zou lukken, maar ik had nooit gedacht dat het ook echt goed zou komen. Want ik geloof wel dat God zo machtig is dat alles mogelijk is. Maar mezelf kennende, doen mensen niet altijd alles in overleg met God. Dus zo kunnen mooie plannetjes toch in de soep lopen. 


Zo zie je maar, God zorgt zelfs voor de vogeltjes en dus ook voor zijn kinderen. Daaraan twijfelen is zooo 2010!
suuz